[...] należę do ludzi, którzy wierzą, że wiedza jest zawsze lepsza, bezpieczniejsza na dłuższą metę niż ignorancja, niezależnie od tego, jak niemiłe mogą okazać się fakty.
Przez chwilę czułem [...], że jestem częścią świata prostych faktów. Jednak to wrażenie nie trwało długo.
Faktem jest [...], że w gospodarce rynkowej rząd nie wie – i nie może wiedzieć – skąd wezmą się nowe miejsca pracy; gdyby wiedział, wszystkie te interwencjonistyczne metody „wybierania zwycięzców” i „popierania sukcesu” nie doprowadziłyby do wybrania przegranych i do spowodowania klęski.
To fakt. A fakty to najbardziej uparta rzecz pod słońcem.
Факт - самая упрямая в мире вещь.
Kiedy jestem na szczycie, sam fakt zdobycia góry przestaje się liczyć. Ważne jest tylko to, by jak najszybciej zejść i dotrzeć do namiotu.
Jak by powiedział Karol Marks, uczyniliśmy sobie wrogów ze wszystkich roślin i zwierząt, żeby usprawiedliwić fakt, że je zabijamy.
Choć nie zostaliśmy dobrze zaprogramowani w dzieciństwie, to nasze zachowanie możemy świadomie zmieniać. I ten fakt jest źródłem wielkiej nadziei.
Fakty są jak zdania w książce, same w sobie nie mają sensu, mają tylko ten sens, który im się nadaje.
Podstawowym błędem jest podawanie teorii, zanim uzyska się dane. Niepostrzeżenie zaczyna się dostosowywać fakty, by zgadzały się z teoriami, zamiast próbować stworzyć teorię, która byłaby zgodna z faktami.
Wiedzę buduje się z faktów, jak dom z kamienia; ale zbiór faktów nie jest wiedzą, jak stos kamieni nie jest domem.
Szczęście - to nadzieja przed faktem; nieszczęście - to fakt po nadziei.
Nawet to, że sie fakty kłócą - nie znaczy jeszcze, że mają głos.
Twórcą pierwszego systemu filozoficznego w którym pojęcie faktu stanowi podstawową kategorię ontologiczną był Ludwig Wittgenstein, który zaprezentował w swym jedynym wydanym za życia dziele Tractatus Logico-Philocopicus.
Zwrócił on uwagę na to, że fakty, a nie rzeczy są elementami składowymi świata rzeczywistego. W dyskursie językowym faktom zachodzącym w świecie odpowiadają zdania syntetyczne prawdziwe. Zdaniom syntetycznym fałszywym nie odpowiadają fakty w rzeczywistości.
Takie zdania opisują niezaistniałe stany rzeczy. W takim rozumieniu faktu nie jest istotna relacja czasowa pomiędzy zaistnieniem tego faktu a wyartykułowaniem odpowiadającego mu zdania.