Cytaty, aforyzmy, sentencje, strona 99 z 99

Miałam zawsze wielki szacunek dla ludzi, którzy potrafią przewodzić innym. Świat, by rozwiązać swe problemy, potrzebuje silnego kierownictwa.

W PRL-u byliśmy zakładnikami systemu i zniewoleni wszechobecną ubecją, w dzisiejszych czasach mamy niewolnictwo kredytowe.

Człowiek robi wszystko dobrze, a i tak wychodzi źle.

Życie było długim ciągiem różnych Później.

Pamięć jest jak szkło, [...]. Ci, którzy odeszli, wciąż są widoczni, całkiem z bliska. Ale nie możemy się nawzajem dosięgnąć. Śmierć jest niema. Zabrania rozmowy, dopuszcza wyłącznie ciszę.

Może to i prawda, że stara miłość nie rdzewieje. Ale stara przyjaźń z pewnością tak.

Gdy mało się wie, wierzy się w różne rzeczy.

Czas jest rzeczą [...]. – Przecieka między palcami, niezależnie od tego, jak bardzo staramy się go zatrzymać.

[...] koniec zawsze oznacza początek czegoś nowego. Punkty, które wyznaczamy w naszym życiu, zawsze są w jakiś sposób prowizoryczne.

W rozmowie nie jest najważniejsze mówienie, lecz słuchanie.

Idzie nie o to, by widząc las, nie przeoczyć drzew, lecz by umieć zachwycać się urodą pojedynczego liścia.

W oczach Platona wszelkie ćwiczenie dialektyczne właśnie dlatego, że jest poddaniem się rozkazom Logosu, ćwiczeniem czystej myśli, odwodzi duszę od tego, co materialne i pozwala jej zwrócić się ku Dobru.

[...] prawdziwa filozofia w starożytności to ćwiczenie duchowe. Teorie filozoficzne są albo wprost oddane w służbę praktyki duchowej – jak w przypadku stoicyzmu i epikureizmu – albo wzięte jako przedmiot ćwiczeń intelektualnych, to znaczy praktyki życia kontemplacyjnego, które w końcu samo jest niczym innym niż ćwiczenia duchowe. Niepodobna więc zrozumieć teorii filozoficznych starożytności, nie biorąc pod uwagę tego konkretnego wymiaru nadającego im ich prawdziwe znaczenie.